Green river, 3 mei, Bewolkt 12 ˚C.

Vandaag en de komende dagen worden autodagen. Veel rijden, weinig doen. Onderweg is er genoeg te zien. Het rijden is nooit saai. De amerikanen hebben dan wel weinig historische gebouwen, wat geologie betreft is het een van de oudste plekken op aarde.
Het motel viel niet tegen. De kamer zag er dan wel uit of dat er kort geleden nog iemand vermoord was (de matras was een beetje ranzig en het rook er vreemd), maar de prijs was dik in orde en ik schrok om 09:30 pas wakker. Goed geslapen dus. Bij het tankstation tegenover nemen we wat sandwiches en melk mee.
Dan rijden we naar Salt Lake City.


Salt Lake City, Bewolkt 19 ˚C.

Als we aankomen in Salt Lake City lijkt het of dat het er erg koud is. De stad wordt omringt door bergen met besneeuwde toppen. Maar we zien allemaal mensen met korte broeken en korte mouwen. Als we uitstappen blijkt het weer uiterst aangenaam. Het lijkt ook een relatief nieuwe stad. Alle straten zijn 8 lanes breed, er is plek zat en de gebouwen liggen op ruime percelen. We zien ook veel laagbouw.
We drinken koffie bij een Starbucks (dat is lang geleden !) en rijden dan naar de Olympic Oval, het schaatsstadion van Salt Lake City. Jolanda wil er graag naar toe.
De ijsbaan ligt er niet, maar er wordt wel getraind voor ijshockey. Daar kijken we een tijdje naar en we zien ook de Zamboni in actie, een icoon in de US.
Vervolgens gaan we naar het Visitors centre. Daar nemen we een plattegrond mee, verstuur ik de oplossing voor de introkwis van deze maand en check ik even de mail. Dan rijden we naar een oud station dat nu dienst blijkt te doen als winkelcentrum. Ik koop er een nieuwe Ray Ban zonnebril. De oude zit vol met krassen en is aan vervanging toe.
In Salt Lake City wonen veel Mormonen. In de stad hebben ze een Tempel en een kerk. Voor de Tempel praten wij met Kurt en Mandy, 2 mormomen. Kurt verteld dat de tempel alleen toegankelijk is voor mormonen die zich strikt aan het geloof houden. Hij is zelf een keer binnen geweest. Toeristen mogen er al helemaal niet in. De kerk is wel voor iedereen. Maar we hebben helaas weinig tijd. We moeten onderweg naar Yellowstone. We nemen afscheid en gaan weer op weg.


Idaho Falls, 14 ˚C. 413 mls gereden.

Het is nog een uur of 3 rijden naar Idaho Falls. Onderweg komen we nog terecht in een regen van insecten, net boven Salt Lake City. Als het donker wordt komen de prachtig verlichte SEMI's weer voorbij. Omdat we een flink eind naar het noorden zijn gereden is het hier ook veel langer licht. En zo rijden we in de volgende staat binnen : Idaho
Vanaf Idaho Falls is het nog 2 1/2 uur naar Yellowstone en dit een een mooi startpunt voor morgen. We nemen weer een Super8 die er erg netjes uit ziet. We zitten hier dan ook in het dure gedeelte van Idaho Falls. Het Hilton ligt aan de overkant.
En er is eindelijk weer wat beschaving. Heus, al die natuur is helemaal geweldig. Maar dat is vaak ook alles wat er is. Geen koffie onderweg, geen tankstation (ik heb al een paar keer getwijfeld of we het nog wel zouden redden met een tank) en weinig keus in eten als je al iets vind. Je kunt er uren rondrijden zonder ook maar iets van bebouwing te zien.