Tropic, 2 mei, koud, zonning 6 ˚C.

Ik snap niet hoe het in een plaats met de naam Tropic zo koud kan zijn. Het heeft de hele nacht gevroren, zelfs met dekens was het nog koud in bed. Het motel was klein maar prima, maar geen verwarming. We halen 2 broodjes en melk bij het lokale tankstation. Dan rijden we naar Bryce canyon. Onderweg zien we regeninstallaties die compleet overdekt zijn met ijs.
We kunnen het park binnen en rijden 18 mijl met de auto naar het andere einde. Dit ligt op een hoogte van meer dan 9100 ft. Van daaruit hebben we weer een prachtig uitzicht over het park. Als we terugrijden komen langs verschillende andere uitzichtspunten. Het mooiste is toch wel sunset point. Dit ligt vlak bij de ingang en geeft een fraai beeld van de rest van het park. Het is er wel koud. We lopen naar de reling aan de afgrond, maken wat foto's en vervolgens gaat het weer vlug terug naar de warme auto.
Als we het park uit zijn gaan we op weg naar Monument Valley. Het is een stevige rit van zo'n 150 mijl. En ook nu komen we onderweg langs de vreemde en mooie plekken. In Kanab zijn veel westerns opgenomen. De plaats ligt ingesloten tussen 2 rotsen. Ze zien eruit of dat er ieder moment een bende indianen over de rand komt kijken. We rijden ook Mojave land binnen. De naam komt meer dan eens terug in de een of andere naam.
We rijden langs Lake Powell. Het meer lijkt wel opgedroogd. Het is goed te zien aan de omringende bergen dat hiet ooit veel mer water heeft gestaan. Aan Lake Powell ligt Page, een opvallende groen plaatsje midden in een dorre rode woestijn.
Dan komen we door Kayenta. Even buiten Kayenta rijden we monument Valley binnen. We zien de monolieten al van veraf liggen. We willen even een bezoek brengen aan het visitors centre. Allen kost dat bezoekje $ 5,- p.p. Het is al laat op de middag en we weten niet precies wat we nog te zien kunnen krijgen. Ik heb wel ergens gelezen dat je met je auto er doorheen kunt rijden via een zandpad dat niet al te best zou zijn. We draaien om en rijden verder langs highway 163. Deze loopt langs de vallei. De monolieten verdwijnen helaas al snel uit beeld. Maar de rest van de highway is toch weer de moeite waard.
We komen langs de mexican hat, een steen die bovenop een stapel andere stenen lijkt te balanceren. Daana verder via Bluff en Blanding.
Utah is wat mij betreft ook autowrakkenkampioen van deze trip. Overal liggen ze. Bij huizen, gewoon in de natuur of bij een weiland langs de snelweg. Van klassiekers uit de 50's tot modellen van nog niet zo lang geleden.
We eten pizza in Monticello en rijden dan door naar Moab waar we willen overnachten. daar aangekomen blijken alle motels in het dorp volgeboekt. Er zijn maar liefst 4 grote evenementen dat weekend. Nog maar en stuk verder rijden dan.


Green river, Droog 5 ˚C. 523 mls gereden

In Green river vinden we een motel voor $ 40,-. Het goedkoopste tot nu toe. En dat is ook te zien. Het motel is oud, de muren zijn van karton maar het is schoon en we hebben de grootste kamer die we tot nu toe gehad hebben deze vakantie. Vandaag hebben we ook (noodgedwongen weliswaar) de grootste afstand in 1 dag afgelegd tot nu toe, 842 km.